trebolum

Occitan

Etimologia

Del latin vulgar *tŭrbŭlus, del classic tŭrbĭdus

Prononciacion

/tɾeβuˈlyn/, /tɾeβuˈlyn/

Sillabas

tre|bo|lum

Nom comun

Declinason
Dialècte : lengadocian
Singular	Plural
trebolum	trebolums
[tɾeβuˈlyn]	[tɾeβuˈlyns]

trebolum masculin

1. Quicòm de treble, depaus d’un liquid.
2. (figurat) Tormenta, tumult, emocion confusa.

Sinonims

• rambalh
• trebol
• trebolèri / trebolici

Traduccions

alemand: Störung (en), Erkrankung (en), Trübung (en) anglés: disorder (en), trouble (en), disturbance (en) basc: catalan: torbament (ca), torbació (ca)

espanhòl: desorden (es), confusión (es) francés: trouble (fr) italian: disturbo (it), disordine (it) portugués: distúrbio (pt), perturbação (pt), desordem (pt)