Occitan

Etimologia

Del latin depositum

Prononciacion

/de'paus/ França (Bearn) : escotar « depaus »

Sillabas

de|paus

 Nom comun

Declinason
Singular Plural
depaus depauses
[de'paus] [de'pauzes]

depaus masculin

  1. Accion de depausar, de plaçar quicòm endacòm, o de balhar, de fisar una causa a qualqu’un.
    • Far lo depaus d’una soma dins las mans d’un oficièr ministerial.
  2. Çò qu’es depausat, confiat, balhat a la garda de qualqu’un, per que siá tornat o utilizat segon sa volontat o seguissent l’intencion del balhaire.
    • La caissa dels depauses e consignacions.
  3. Convencion facha en depausant quicòm dins las mans de qualqu’un.
    • Lo depaus es un contracte de bona fe.
  4. Luòc ont s'entrepausa d'objèctes o de merças.
  5. Luòc ont qualqu’un fa debitar çò que recampa, çò que fabrica, etc.
    • Aquel proprietari estabiguèt un depaus de sos vins sus la plaça.
  6. Luòc ont se garda de causas, per se'n servir, per l'utilizar a l’escasença.
    • Lo depaus dels archius.
  7. Sediment qu’un fluid depausa al fons del vas ont demorèt un temps.
  8. (geologia) Massas de matèrias mineralas, formadas a la superficia de la planeta per las aigas, los glacièrs, low vents, los èssers organizats.

Sinonims

Luòc ont s'entrepausa de merças :
Çò qu'es donat en garda :
Depaus d'un fluid, geologia :

Parents

Traduccions