debitar

Occitan

Etimologia

(verb 1) De l’escandinau ancian biti (« biga de nau »)

(verb 2) De debit del latin debitum « deute »

Prononciacion

lengadocian, gascon /deβiˈta/, /deβiˈta/

provençau /debiˈta/, /debiˈta/

Sillabas

de|bi|tar

Vèrb 1

debitar

1. Vendre d’un biais continú, aisidament, surbretot pel comèrci menut.
2. Recitar sens s’arrestar.
3. Abocinar, talhar una causa en troces, adobar per l'uilizacion finala.

Sinonims

recitar sens s'arrestar

• debanar
• declamar
• decorar

Vèrb 2

debitar

1. (finança) Comptabilizar un debit, un deute.

Antonims

• creditar

Traduccions

alemand: belasten (de) anglés: charge to the account (en) basc: catalan: carregar (ca)

espanhòl: cargar en cuenta (es), debitar (es) (american) francés: débiter (fr) italian: addebitare (it) portugués: debitar (pt), cobrar (pt)