Occitan

Etimologia

De (1790) de l’alemand Uran (1789), mes en evidéncia per Martin Heinrich Klaproth en 1789, e nomenat en referéncia a la planèta Uranus descobèrta uèit ans abans.

Prononciacion

lengadocian, gascon /yˈɾane/
provençau /yˈʀane/

Sillabas

U|ra|ne

 Nom comun

Urane masculin (indenombrable)

  1. (quimia) Oxyd d’urani.

Parents

Traduccions