ussièr

Occitan

Etimologia

Del latin ostiarius.

Prononciacion

/yˈsjɛ/, /yˈsjɛ/

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
ussièr	ussièrs
[yˈsjɛ]	[yˈsjɛs]

ussièr (lengadocian); masculin, (femenin: ussièra)

1. (Istòria) Oficièr que la carga èra d’obrir e de tancar la pòrta del gabinet del rei, de la reina e dels princes.
2. Oficièr que se ten dins l’antecambra dels ministres, dels nauts foncionaris, etc., qu'introdutz las personas que recebon.
3. (Per analogia) Gents prepausats per far lo servici de las sesilhas d'unes còrs, d'unas assembladas deliberantas.
4. (Justícia) Brèu per ussièr de justícia, oficièr ministerial regropat dempuèi 2022 amb l'ofici dels comissaris estimadors formant ara l'ofici dels comissaris de justícia.

Variantas dialectalas

• uishèr (gascon)
• uissier (lemosin), (provençal), (vivaroalpenc)
• uissièr (gascon) (lengadocian)

Traduccions

Oficièr de l'antecambra
alemand: Saaldiener (de) anglés: usher (en) basc: catalan: uixer (ca)	espanhòl: ujier (es) francés: huissier (fr) italian: amministratore (it) portugués: