vèrme

Occitan

Etimologia

Del latin vĕrmis.

Prononciacion

['bɛrme]

França (Bearn) : escotar « vèrme »

Nom comun

vèrme masculin

1. Animal invertebrat de còs cilindric.

Sinonims

• vèrm
• cuca

Traduccions

alemand: Wurm (de) masculin anglés: worm (en) basc: breton: galés: catalan: cuc (ca) chèc: červ (cs) espanhòl: gusano (es) esperanto: finlandés: mato (fi) francés: ver (fr)

ido: indonesian: islandés: italian: verme (it) neerlandés: worm (nl) ongrés: kukac (hu) polonés: robak (pl) portugués: verme (pt) romanés: vierme (ro) suedés: mask (sv) turc: kurt (tr) ucraïnian: хробак (uk), черв'як (uk) venecian: vèrmen (vec), vèrme (vec)