ventaire
Veire tanben : vantaire |
Occitan
Etimologia
- De ventar.
Prononciacion
/benˈtajre/ , provençau /vẽⁿˈtajʀe/
Sillabas
ven|tai|re
Nom comun
Declinason | |
---|---|
Singular | Plural |
ventaire | ventaires |
[benˈtajre] | [benˈtajres] |
Declinason | |
---|---|
Dialècte : provençau | |
Singular | Plural |
ventaire | ventaires |
[vẽⁿˈtajʀe] |
ventaire masculin
- Persona que venta, que vana lo cerealum; (equivalent femenin: ventaira)
- Ventador, aparelh que venta, que vana lo cerealum
Sinonims
Parents
Traduccions
|