Occitan

Etimologia

Del latin complēre (« emplir ») amb lo prefix «a-»

Prononciacion

/akum'pli/

Sillabas

a|com|plir

 Vèrb

acomplir

  1. Acabar entièrament.
    • Acomplir lo temps de son aprendissatge, de son noviciat, de son servici militar.
  2. Metre a execucion ; realizar complètament.
    • Acomplir los prètzfachs sasonièrs.
  3. Far çò qu'es exigit.
    • Acomplir la lei,
  4. (particular) Satisfar a un engatjament, realizar sas obligacions.
    • Acomplir son dever.
  5. (pronominal) Se realizar.

Sinonims

Derivats

Traduccions

Conjugason

Lengadocian
Infinitiu acomplir
Gerondiu acomplissent
Participi passat
singular plural
masculin acomplit acomplits
femenin acomplida acomplidas
Mòde indicatiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Present acomplissi acomplisses acomplís acomplissèm acomplissètz acomplisson
Imperfach acomplissiái acomplissiás acomplissiá acomplissiam acomplissiatz acomplissián
Preterit acompliguèri acompliguères acompliguèt acompliguèrem acompliguèretz acompliguèron
Futur acomplirai acompliràs acomplirà acomplirem acompliretz acompliràn
Condicional acompliriái acompliriás acompliriá acompliriam acompliriatz acomplirián
Mòde subjonctiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Present acomplisca acompliscas acomplisca acompliscam acompliscatz acompliscan
Imperfach acompliguèsse acompliguèsses acompliguèsse acompliguèssem acompliguèssetz acompliguèsson
Mòde imperatiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Afirmatiu acomplís ! acompliscam ! acomplissetz !
Negatiu acompliscas pas ! acompliscam pas ! acompliscatz pas !