adoraire

Occitan

Etimologia

De adorar.

Prononciacion

/aðuɾajˈɾe/, /aðuɾajˈɾe/

Sillabas

a|do|rai|re

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
adoraire	adoraires
[aðuɾajˈɾe]	[aðuɾajˈɾe]

adoraire (gascon), (provençau) ; masculin, (femenin: adoraira / adorarela / adorairitz)

1. (religion) Aqueu qu'adòra una divinitat.
2. (Per iperbòla) Aqueu qu'a una estima extraordinària, e qu'admira en tot aquela persona.

Derivats

• adorador
• adorator (lengadocian, provençau)

Traduccions

alemand: Verehrer (de), Anbeter (de), Bewunderer (de) anglés: worshipper (en), adorer (en), votary (en) basc: catalan: adorador (ca)

espanhòl: adorador (es) francés: adorateur (fr) italian: adoratore (it) portugués: adorador (pt)