adorairitz

Occitan

Etimologia

Del latin eclesiastic adorator.

Prononciacion

gascon /aðuɾajˈɾit͡s/, /aðuɾajˈɾit͡s/

Sillabas

a|do|rai|ritz

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
adorairitz	adorairises
[aðuɾajˈɾit͡s]	[aðuɾajˈɾizes]

adorairitz (lengadocian), (provençau); femenin, (equivalents masculin: adorator / adoraire)

1. (religion) Aquela qu'adòra una divinitat.
2. (Per iperbòla) Aquela qu'a una estima extraordinària, e qu'admira en tot aquela persona.

Variantas dialectalas

• adoradora
• adoratora / adoratritz
• adoraira / adorarela

Traduccions

alemand: Verehrerin (de), Anbeterin (de), Bewundererin (de) anglés: worshipper (en), adorer (en), votary (en) basc: catalan: adoradora (ca)

espanhòl: adoradora (es) francés: adoratrice (fr) italian: adoratrice (it) portugués: adoradora (pt)

Forma d'adjectiu

adorairitz

1. femenin sngular de adorator / adoraire