adoratora

Occitan

Etimologia

Del latin eclesiastic adorator.

Prononciacion

gascon /aðuɾaˈtuɾo̞/, /aðuɾaˈtuɾo̞/

Sillabas

a|do|ra|to|ra

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
adoratora	adoratoras
[aðuɾaˈtuɾo̞]	[aðuɾaˈtuɾo̞s]

adoratora femenin, (equivalents masculin: adorator)

1. (religion) Aquela qu'adòra una divinitat.
2. (Per iperbòla) Aquela qu'a una estima extraordinària, e qu'admira en tot aquela persona.

Variantas dialectalas

• adoradora
• adoratritz
• adoraira / adorarela / adorairitz

Traduccions

alemand: Verehrerin (de), Anbeterin (de), Bewundererin (de) anglés: worshipper (en), adorer (en), votary (en) basc: catalan: adoradora (ca)

espanhòl: adoradora (es) francés: adoratrice (fr) italian: adoratrice (it) portugués: adoradora (pt)

Forma d'adjectiu

adoratora

1. femenin sngular de adorator.