alèrta

Occitan

Etimologia

Del italian all'erta « sul naut » de erto (« regde, agut », del latin erectus) .

Prononciacion

/aˈlɛɾto̞/, /aˈlɛɾto̞/

Sillabas

a|lèr|ta

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
alèrta	alèrtas
[aˈlɛɾto̞]	[aˈlɛɾto̞s]

alèrta femenin

1. Estat que l'organisme agusat mai que pòt sos senses e son atencion, preparat per reagir si se presenta una menaça.
2. Senhal o avís de perilh.

Traduccions

alemand: Alarm (de) anglés: alert (en) basc: alerta (eu) catalan: alerta (ca)

espanhòl: alerta (es) francés: alerte (fr) italian: allarme (it), mettere in guardia (it) portugués: alerta (pt)

Interjeccion

alèrta !

1. Interjeccion per avertir d'un perilh.

Forma d'adjectiu

alèrta

1. Femenin singular de alèrt / alèrte

Forma de vèrb

alèrtas

1. Tresena persona del singular del present de l'indicatiu de alertar
2. Segonda persona del singular de l'imperatiu afirmatiu de alertar