ambient
Occitan
Etimologia
Del latin ambiens, participi present de ambio (« anar a l'entorn »).
Prononciacion
- lengadocian, gascon/amˈβjent/
- provençau /amˈbjẽⁿ/
Adjectiu
| Declinason | ||
|---|---|---|
| Singular | Plural | |
| Masculin | ambient | ambients |
| [amˈβjent] | [amˈβjent] | |
| Femenin | ambienta | ambientas |
| [amˈβjento̞] | [amˈβjento̞s] | |
ambient
- Qu'entorneja, que circula a l'entorn.
- L'aire ambient.
- (figurat) Qualifica las influéncias, las constrenchas, del mitan intellectual, politic, moral o religiós en que vivem.
Traduccions
Nom comun
| Declinason | |
|---|---|
| Singular | Plural |
| ambient | ambients |
| [amˈβjent] | [amˈβjents] |
ambient masculin
- Atmosfèra qu'existís a l'entorn d'una persona o edacòm.
- Vam collectiu d'una amassada.
- Enavant plen de jòia.
Traduccions
Anglés
Etimologia
Del latin ambiens, participi present de ambio (« anar a l'entorn »).
Prononciacion
- /ˈæmbiːənt/
- Estats Units d'America (Tèxas) : escotar « ambient »
Adjectiu
ambient
Catalan
Etimologia
Del latin ambiens, participi present de ambio (« anar a l'entorn »).
Prononciacion
- Oriental: central /əmbiˈen/, balear /əmbiˈent/, /əmbiˈen/
- Occidental: nord-occidental /ambiˈen/, valencian /ambiˈent/, /ambiˈen/
- Espanha (Barcelona) : escotar « ambient »
Adjectiu
| Declinason | ||
|---|---|---|
| Singular | Plural | |
| Masculin | ambient | ambients |
| Femenin | ambienta | ambientes |
ambient
Nom comun
| Declinason | |
|---|---|
| Singular | Plural |
| ambient | ambients |
ambient masculin