arsenic
Occitan
Etimologia
- Del latin arsenicum, del grèc ancian ἀρσενικόν, arsenikon « qu'adomegís lo mascle », de ἄρσην, «mascle».
Prononciacion
/aɾseˈnik/, provençau /aʀseˈnik/
Sillabas
ar|se|nic
Nom comun
| Declinason | |
|---|---|
| Singular | Plural |
| arsenic | arsenics |
| [aɾseˈnik] | [aɾseˈniks] |
arsenic masculin
- (elements) Element quimic de simbòl As e de numèro atomic 33.
- (quimia) Metal qu'a la proprietat de se volatilizar al fuòc sota la forma d’un fum que l’odor sembla a l'alh.
- (quimia, fisica) Atòm d’arsenic.
- (per extension) Acid arseniós.
Derivats
Traduccions
|
|
Anglés
Etimologia
- Del latin arsenicum, del grèc ancian ἀρσενικόν, arsenikon « qu'adomegís lo mascle », de ἄρσην, «mascle».
Prononciacion
/ˈɑː(ɹ)sənɪk/ (RU), provençau /ˈɑɹsənɪk/ (EUA)
Sillabas
ar|se|nic
Nom comun
| Declinason | |
|---|---|
| Singular | Plural |
| arsenic | arsenics |
arsenic masculin
Francés
Etimologia
- Del latin arsenicum, del grèc ancian ἀρσενικόν, arsenikon « qu'adomegís lo mascle », de ἄρσην, «mascle».
Prononciacion
/aʁsənik/
Sillabas
ar|se|nic
Nom comun
| Declinason | |
|---|---|
| Singular | Plural |
| arsenic | arsenics |
arsenic masculin