assuetud

Occitan

Etimologia

Del latin adsuetudo « abitud ».

Prononciacion

/asɥeˈtut/

Sillabas

a|ssue|tud

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
assuetud	assuetud
[asɥeˈtut]	[asɥeˈtuts]

assuetud femenin

(sens ancian) Abitud, dependéncia.
(sens modèrne, especialement, medecina) Dependéncia a una dròga, una activitat o una estructura sociala.

Sinonims

sens medical

addiccion

Traduccions

abitud, acostumança

alemand: Gewöhnung ^(de), Sucht ^(de), Abhängigkeit ^(de)
anglés: habituation ^(en)
basc:
catalan: habituació ^(ca), avesament ^(ca)

espanhòl: addicción ^(es) costumbre ^(es)
francés: habitude ^(fr), accoutumance ^(fr)
italian: assuefazione ^(it), abitudine ^(it)
portugués: habituação ^(pt), hàbito ^(pt)

addiccion

alemand: Sucht ^(de), Abhängigkeit ^(de)
anglés: addiction ^(en)
basc:
catalan: addicció ^(ca)

Recuperada de « https://oc.wiktionary.org/w/index.php?title=assuetud&oldid=383305 »