automobila

Occitan

Una automobila de 1875.

Una automobila contemporanèa.

Etimologia

(Adjectiu) Mot ibrid compausat de l’element latin mobile, de movere, « mòure », e de l’element grèc auto, de αυτοϛ, « se meteis ».

(Nom) De veitura automobila, per elipsi

Prononciacion

/autumu'βilo̞/, /autumu'βilo̞/

Sillabas

au|to|mo|bi|la

Nom comun

Declinason
Dialècte : lengadocian
Singular	Plural
automobila	automobilas
[autumu'βilo̞]	[autumu'βilo̞s]

automobila femenin

1. (veituras) Veïcul terrèstre de quatre ròdas, de una a set plaças, dotat d’un motor e d’una sèrva d’energia, çò qui fa aquel veïcul autonòm sus de desenas a de centenas de quilomètres.

Traduccions

alemand: Automobil (de) anglés: motorcar (en) (RU), automobile (en) (EUA), catalan: automòbil (ca) espanhòl: automóvil (es)

francés: automobile (fr) italian: automobile (it) polonés: portugués: automóvel (pt)

Forma d'adjectiu

automobila femenin

1. Femenin singular de automobil / automobile