bronze
Occitan
Etimologia
De l'italian bronzo, del persan برنج, birinǵ « coire »
Prononciacion
- lengadocian, gascon /ˈbɾunze/
- França (Bearn) : escotar « bronze »
- provençau /ˈbʀũⁿze/
Nom comun
Declinason | |
---|---|
Dialècte : lengadocian | |
Singular | Plural |
bronze | bronzes |
[ˈbɾunze] | [ˈbɾunzes] |
bronze masculin
- Metal eissit d'un aliatge de coire e d'estam.
- (per extension) Escultura de bronze
- (per extension) Color del metal.
- (per extension, concorses) Color del metal associat a la tresena plaça dins un concors, après l’aur e l’argent.
Sinonims
Derivats
Traduccions
Forma de vèrb
bronze
Anglés
Etimologia
Pel francés bronze de l'italian bronzo.
Prononciacion
- RU /bɹɒnz/ , EUA /bɹɑnz/
- Reialme Unit (Southern England) : escotar « bronze »
- Estats Units d'America (Aurora) : escotar « bronze »
Nom comun
Declinason | |
---|---|
Singular | Plural |
bronze | bronzes |
bronze masculin
Adjectiu
bronze
Vèrb
bronze
Catalan
Etimologia
De l'italian bronzo.
Prononciacion
oriental /ˈbɾonzə/ , occidental /ˈbɾonze/
Nom comun
Declinason | |
---|---|
Singular | Plural |
bronze | bronzes |
bronze masculin
Francés
Etimologia
De l'italian bronzo.
Prononciacion
- /bʁɔ̃z/
- França (Sant Llorenç de Cerdans) : escotar « bronze »
Nom comun
Declinason | |
---|---|
Singular | Plural |
bronze | bronzes |
bronze masculin
Forma de vèrb
bronze
- Primièra persona del singular del present de l’indicatiu bronzer.
- Tresena persona del singular del present de l’indicatiu bronzer.
- Primièra persona del singular del present del subjonctiu bronzer.
- Tresena persona del singular del present del´subjonctiu bronzer.
- Segonda persona del singular de l’impératiu de bronzer.
Portugués
Etimologia
De l'italian bronzo.
Prononciacion
- Portugal /ˈbɾõzɨ/ , Brasil /ˈbɾõzi/
- Portugal (Coïmbra) : escotar « bronze »
Nom comun
Declinason | |
---|---|
Singular | Plural |
bronze | bronzes |
bronze masculin