Veire tanben : cor, côr, čor

Occitan

Etimologia

Deu latin cŏr.

Prononciacion

//

França (Bearn) : escotar « còr »

Sillabas

còr (1)

 Nom comun

Declinason
Singular Plural
còr còrs
[kɔ] [kɔs]

còr masculin

  1. Organe muscular que hè circular la sang dens lo còs.
  2. Fig. Sensibilitat, capacitat d'estar sensible, esmavut, pertocat.

Derivats

Traduccions