còr
Veire tanben : cor, côr, čor |
Occitan
Etimologia
Deu latin cŏr.
Prononciacion
/kɔ/
França (Bearn) : escotar « còr »
Sillabas
còr (1)
Nom comun
Declinason | |
---|---|
Singular | Plural |
còr | còrs |
[kɔ] | [kɔs] |
còr masculin
- Organe muscular que hè circular la sang dens lo còs.
- Fig. Sensibilitat, capacitat d'estar sensible, esmavut, pertocat.
Derivats
Traduccions
|
|