cardelina

Una cardelina

Occitan

Etimologia

Derivat de card, o del latin carduelis, amb un sufix -ina.

Prononciacion

/kaɾðeˈlino/, /kaɾðeˈlino/

Sillabas

car | de | li | na

Nom comun

Declinason
Dialècte : lengadocian
Singular	Plural
cardelina	cardelinas
[kaɾðeˈlino]	[kaɾðeˈlinos]

cardelina femenin (lengadocian), (provençau)

1. Ornit. Aucèu d'Euròpa de l'espècia Carduelis carduelis.

   E qu'ai de mai? -Maire divina!

   E qu'a de mai la cardelina

   Que la petosa mistolina,

   Senon la beutat meme, e lo cant, e l'estèc! (Frederic Mistral, dins Mirèlha)

Sinonims

• cardelin
• cardina
• cardonilha

Variantas dialectalas

• cardin (gascon)
• cardinat (gascon)
• chabiard (naut lemosin)

Traduccions

alemand: Distelfink (de) masculin, Stieglitz (de) masculin anglés: goldfinch (en) bulgar: кадънка (bg) cabard: бзущӀэращӀэ (kbd), жэнэтбзу (kbd) catalan: cadernera (ca) femenin chèc: stehlík obecný (cs) danés: stillits (da) espanhòl: jilguero (es) masculin esperanto: kardelo (eo) estonian: ohakalind (et) francés: chardonneret (fr) masculin, chardonneret élégant (fr) masculin francoprovençau/arpitan: chardi (frp) galician: xílgaro (gl) islandés: þistilfinka (is) istriòt: gardiel (ist) masculin, gardel (ist) masculin, gardelin (ist) masculin, gardilein (ist) masculin

italian: cardellino (it) masculin lituanian: dagilis (lt) neerlandés: putter (nl), distelvink (nl) polonés: szczygieł (pl) portugués: pintassilgo (pt) masculin romanch: vallader, puter: chardunè (rm) masculin, sursilvan, sutsilvan: carduner (rm) masculin, surmiran: cardelign (rm) masculin romanés: sticlete (ro) sicilian: cardiddu (scn) masculin suedés: steglits (sv) turc: saka kuşu (tr) ucraïnian: шиглик (uk)