cardina

Una cardina de prèp

Occitan

Etimologia

Nom bastit a partir de card amb un sufix -ina.

Prononciacion

[kar'dino]

Sillabas

car | di | na (3)

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
cardina	cardinas
[kaɾˈdino]	[kaɾˈdinos]

cardina femenin (lengadocian)

1. Ornit. Aucèl d'Euròpa de l'espècia Carduelis carduelis.

   Quin plaser d'augir los verdons,

   Los miralhons e las cardinas,

   Lo long deu jorn cantar mes doç

   Que los clarins ni las orguinas! (Loís Baron, dins Lo primtemps)

Sinonims

• cardelina
• cardonilha

Traduccions

alemand: Distelfink (de), Stieglitz (de) anglés: goldfinch (en) afrikaans: basc: breton: bulgar: кадънка (bg) catalan: cadernera (ca) chèc: stehlík obecný (cs) danés: stillits (da) espanhòl: jilguero (es) esperanto: kardelo (eo) estonian: ohakalind (et) finlandés: francés: chardonneret (fr) masculin, chardonneret élégant (fr) masculin francoprovençau/arpitan: chardi (frp) galician: xílgaro (gl)

indonesian: islandés: þistilfinka (is) istriòt: gardiel (ist) masculin, gardel (ist) masculin, gardelin (ist) masculin, gardilein (ist) masculin italian: cardellino (it) masculin lituanian: dagilis (lt) neerlandés: putter (nl), distelvink (nl) norvegian: ongrés: polonés: szczygieł (pl) portugués: pintassilgo (pt) romanés: sicilian: cardiddu (scn) suedés: steglits (sv) turc: saka kuşu (tr) ucraïnian: шиглик (uk)