Occitan

Etimologia

Del latin cynicus, del grèc ancian κυνικός, kynikós, de κύων can.

Prononciacion

/si'nik/

Sillabas

ci|nic

 Adjectiu

Declinason
Singular Plural
Masculin cinic cinics
[si'nik] [si'niks]
Femenin cinica cinicas
[si'niko̞] [si'niko̞s]

cinic

  1. Relatiu als cinics antics, a lor filosofia materialista e anticonformista.
  2. (per extension' pejoratiu) Que fa mòstra d'una impudéncia insolenta, subretot a causa del desenlusiment o del refús de l'ipocrisia.
  3. (per extension) Qu'es desencantat, desenlusit o que mòstra un desinterès fastigat al vejaire de quicòm.
  4. Gossatièr

Derivats

Parents

Sinonims

Traduccions

 Nom comun

Declinason
Singular Plural
cinic cinics
[si'nik] [si'niks]

cinic masculin, (equivalent femenin: cinica)

  1. Filosòf de l'escòla cinica
  2. (Péjoratiu) Persona mòstrant lo cinisme.

Traduccions