Occitan

Etimologia

Del latin circumstantia de circum stare (« se téner quilhat a l'entorn »).

Prononciacion

/siɾkonsˈtansjo̞/, provençau /siʀkõⁿsˈtãⁿsjo̞/ França (Bearn) : escotar « circonstància »

 Nom comun

Declinason
Singular Plural
circonstància circonstàncias
[siɾkonsˈtansjo̞] [siɾkonsˈtansjo̞s]

circonstància femenin

  1. Particularitat qu'acompanha e destria un fach, una situacion, etc.
  2. (al plural) Eveniment particular ; escasença particulara.
  3. (gramatica) Rapòrts de temps, de lòc, de manièra, de causa, etc., qu'acompanhan l’accion o l’estat exprimit per un verbe.
  4. Conjonctura presenta ; situacion de las causas ara.

Derivats

Traduccions