climax

Occitan

Etimologia

Du grèc ancian κλῖμαξ « gradacion ».

Prononciacion

lengadocian /kliˈmat͡s/, /kliˈmat͡s/

provençau, gascon /kliˈmaks/, /kliˈmaks/

Nom comun

Declinason
Dialècte : lengadocian
Singular	Plural
climax	climaxes
[kliˈmat͡s]	[kliˈmat͡ses]

climax masculin

1. (Retorica) Punt culminant d’una enumeracion progressiva, d’una gradacion ascendenta o descendenta.
2. (Biogeografia, cologia, Fitosociologia) Estat final d’una succession de vegetacions al meteis luòc, dins lo temps, e l’estat mai estable dins las condicions de sòl e de climat existissentas.
3. (Espectacle) Punt culminant de la progression dins una intriga.

Sinonims

• apogèu
• apoteòsi
• paroxisme
• punt culminant

Traduccions

alemand: klimax (de) anglés: climax (en) basc: catalan: clímax (ca)

espanhòl: clímax (es) francés: climax (fr) italian: climax (it) portugués: clímax (pt), clímace (pt)

Anglés

Etimologia

Du grèc ancian κλῖμαξ « gradacion ».

Prononciacion

lengadocian /ˈklaɪmæks/, /ˈklaɪmæks/

Nom comun

climax, (plural: climaxes / climaces)

1. climax ^(oc)
2. (eufemisme) orgasme

Francés

Etimologia

Du grèc ancian κλῖμαξ « gradacion ».

Prononciacion

/klimaks/, /klimaks/

Nom comun

climax invariable

1. climax ^(oc)

Italian

Etimologia

Du grèc ancian κλῖμαξ « gradacion ».

Prononciacion

/klimaks/, /klimaks/

Nom comun

climax invariable

1. climax ^(oc)