collaboraira

Occitan

Etimologia

De collaborar

Prononciacion

/kullaβuˈɾajɾo̞/, /kullaβuˈɾajɾo̞/

Sillabas

co|lla|bo|rai|ra

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
collaboraira	collaborairas
[kullaβuˈɾajɾo̞]	[kullaβuˈɾajɾo̞s]

collaboraira (lengadocian); femenin, (femenin: collaboraire)

1. (Trabalh) La que trabalha ensem amb un autra persona o mai per una òbra comuna
2. (Istòria) Nom donat, pendent la Segonda Guèrra mondiala, a las ciutadanas dels païses ocupats que montravan de la complasença per l’ocupant o tranalhavan en collaboracion amb el.
3. (Per extension, pejoratiu) La que trabalha amb un enemic.

Sinonims

• collaboradora (gascon)
• collaboradoira (lengadocian)
• collaboratora (provençau)
• collaboratritz (provençau, lengadocian)

Parents

• collaboracion
• collaborar

Sinonims

sens istoric

• collaboracionista

Antonims

sens istoric

• resistenta

Traduccions

alemand: Kollaboratorin (de), Mitarbeiterin (de) anglés: collaborator (en), coworker (en) basc: lankide (eu) catalan: col·laboradora (ca)

espanhòl: colaboradora (es) francés: collaboratrice (fr) italian: collaboratrice (it) portugués: colaboradora (pt)