ocupar
Occitan
Etimologia
- Del latin occupare « prene abans los autres »
Prononciacion
/uky'pa/ França (Bearn) : escotar « ocupar »
Sillabas
o|cu|par
Vèrb
ocupar
- Prene possession de ; gardar en sa possession.
- La vila es ocupada per l'armada.
- Cobrir un periòde de temps.
- Aquel prètzfach m’ocupa a plen temps.
- Aver, en parlant d'una foncion o d'un emplec.
- Ocupar un ofici ministerial.
- Recobrir un lòc.
- La máger partida de la Terra es ocupada pels oceans.
- (drech) Se sasir, prene possession d’un domèni ; s’i establir.
- (per extension) abitar.
- Emplegar qualqu’un per far quicòm ; donar d’ocupacion.
- Cal ocupar los enfants pendent las vacanças.
- Emplir un espaci o una durada.
- Ocupa tota la plaça.
Sinonims
Derivats
Traduccions
Catalan
Etimologia
- Del latin occupare « prene abans los autres »
Prononciacion
Espanha (Barcelona) : escotar « ocupar »
Prononciacion
- oriental /ukuˈpa/
- occidental /okuˈpa/, valencian /okuˈpaɾ/
Sillabas
o|cu|par
Vèrb
ocupar
Espanhòl
Etimologia
- Del latin occupare « prene abans los autres »
Prononciacion
Veneçuèla : escotar « ocupar »
Prononciacion
- peninsular /okuˈpaɾ/
- american /ok(u)ˈpaɾ/, /o.kuˈpaɾ/
Sillabas
o|cu|par
Vèrb
ocupar
Portugués
Etimologia
- Del latin occupare « prene abans los autres »
Prononciacion
Sillabas
o|cu|par
Vèrb
ocupar