conduita
Occitan
Etimologia
- De conduire
Prononciacion
/konˈdɥito̞/
Sillabas
con|dui|ta
Nom comun
Declinason | |
---|---|
Singular | Plural |
conduita | conduitas |
[konˈdɥito̞] | [konˈdɥito̞s] |
conduita masculin
- Accion de conduire
- Biais d'agir que siá a escala politica, militara, eclesiastica o de las mors.
- Tudèl, canal que dedins rajan e passan de fluids.
Variantas dialectalas
Sinonims
Biais d'agir
Tudèl
Parents
Traduccions
Accion de menar | |
---|---|
|
Biais d'agir | |
---|---|
|
Canalizacion | |
---|---|
|
Forma de vèrb
conduita
- Participi passat al femenin singular de conduire.