consentiment

Occitan

Etimologia

De consentir.

Prononciacion

/kunsenˈtimen/, /kunsenˈtimen/, Provençau /kũⁿsẽⁿˈtimẽⁿ/, /kũⁿsẽⁿˈtimẽⁿ/ França (Bearn) : escotar « consentiment »

Sillabas

con|sen|ti|ment

Nom comun

Declinason
Dialècte : lengadocian
Singular	Plural
consentiment	consentiments
[kunsenˈtimen]	[kunsenˈtimens]

consentiment masculin

1. Accion o resultat de consentir.

Variantas

• consentida

Parents

• consentir
• consent

Sinonims

• acòrdi / acordament / acordança
• agradament / agrat
• aprobacion
• avoacion

Traduccions

alemand: Zustimmung (de), Konsens (de) anglés: consent (en) basc: catalan: consentiment (ca)

espanhòl: consentimiento (es) francés: consentement (fr) italian: consenso (it) portugués: consentimento (pt)

Catalan

Prononciacion

Espanha (Barcelona) : escotar « consentiment »

Etimologia

De consentir.

Prononciacion

Oriental: central /kunsəntiˈmen/, /kunsəntiˈmen/, balear /konsəntiˈment/, /konsəntiˈment/, /kunsəntiˈmen/, /kunsəntiˈmen/

Occidental: nord-occidental /konsentiˈmen/, /konsentiˈmen/, valencian /konsentiˈment/, /konsentiˈment/

Sillabas

con|sen|ti|ment

Nom comun

Declinason
Dialècte : lengadocian
Singular	Plural
consentiment	consentiments

consentiment

1. consentiment ^(ca)