avoacion
Occitan
Etimologia
De avoar
Prononciacion
lengadocian /aβuaˈsju/; provençau /avuaˈsju/
Sillabas
a|vo|a|cion
Nom comun
| Declinason | |
|---|---|
| Singular | Plural |
| avoacion | avoacions |
| [aβuaˈsju] | [aβuaˈsjus] |
avoacion femenin
- Declaracion verbala o escricha amb que se reconeis aver fach o dich quicòm mai que tot blaimable .
- (particular) (drech) La reconeissença que fa una partida del drech revendovada per son adversari.
- L’avoacion d’un deute. - Avocion judiciària, extrajudiciària.
- (droit feudal) Acte qu’un vassal èra obligat de donar a son senhor e qu'avoava, reconeissiá téner d'el un quite eretatge.
Variantas dialectalas
- avoada (gascon)