contrast
Occitan
Etimologia
Desverbal de contrastare, del latin contra stare litaralament « èsser contra », « s’opausar a »
Prononciacion
- lengadocian, gascon /konˈtɾast/
- escotar « contrast »
- provençau /kũⁿˈtʀast/
Nom comun
contrast masculin
Declinason | |
---|---|
Singular | Plural |
contrast | contrasts |
[konˈtɾast] | [konˈtɾasts] |
- Oposicion marcada de causas contràrias
- Oposicion o dissemblança de causas o de qualitats a las veire pausadas l’una al costat de l’altra, a las compar, mai que mai dins los domènis de pintura, de l'escultura, de la literatura o de la musica.
Variantas dialectalas
Sinonims
oposicion marcada
Locucions
Traduccions
Anglés
Etimologia
Pel francés contraste, del latin contra stare litaralament « èsser contra », « s’opausar a »
Prononciacion
- RU /ˈkɒntɹɑːst/
- EUA /ˈkɑnt(ʃ)ɹæst/ (nom e vèrb) , /kənˈt(ʃ)ɹæst/ (vèrb)
Nom comun
contrast masculin
Declinason | |
---|---|
Singular | Plural |
contrast | contrasts |
[konˈtɾast] | [konˈtɾasts] |
Vèrb
contrast
Catalan
Etimologia
Desverbal de contrastare, del latin contra stare litaralament « èsser contra », « s’opausar a »
Prononciacion
- oriental /kunˈtɾast/
- occidental /konˈtɾast/
Nom comun
contrast masculin
Declinason | |
---|---|
Singular | Plural |
contrast | contrasts |