cosin

Occitan

Etimologia

Del latin consobrīnus. Parent del catalan cosí, de l'italian cugino e del francés cousin.

Prononciacion

[kuˈzi], /kuˈzi/

França (Bearn) - Lengadocian : escotar « cosin » França (Bearn) - Gascon : escotar « cosin »

Sillabas

co | sin (2)

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
cosin	cosins
[kuˈzi]	[?]

cosin masculin

1. Filh de l'oncle o de la tanta d'una persona.

Derivats

• cosina

Traduccions

alemand: Cousin (de), Vetter (de) anglés: cousin (en) armèni: զարմիկ (hy) basc: lehengusu (eu) breton: keniterv (br) catalan: cosí (ca) chèc: bratranec (cs) danés: fætter (da) espanhòl: primo (es) esperanto: kuzo (eo) francés: cousin (fr) francoprovençau/arpitan: cusin (frp)

grèc: ξάδερφος (el) islandés: frændi (is) italian: cugino (it) neerlandés: neef (nl) ongrés: unokatestvér (hu) polonés: kuzyn (pl) portugués: primo (pt) romanés: verişor (ro) sicilian: cucinu (scn) suedés: kusin (sv) comun