davalada

Occitan

Etimologia

Del vèrb davalar. Pel periòde de l'an, per encausa que las fuèlhas tomban, comparable semanticament a l'anglés american fall.

Prononciacion

/daβaˈlaðo/, /daβaˈlaðo/ (lengadocian), /davaˈlado/, /davaˈlado/ (lemosin)

França (Bearn) - Lengadocian : escotar « davalada »

Sillabas

da | va | la | da (4)

Nom comun

Declinason
Dialècte : lengadocian
Singular	Plural
davalada	davaladas
[daβaˈlaðo]	[daβaˈlaðos]

davalada femenin

1. Accion de davalar.
2. Endrech que davala.
3. Una de las quatre sasons de l'annada, entre l'estiu e l'ivèrn.

Sinonims

• tardor (3)
• auton (3)

Antonims

• montada (1, 2)
• pojada (1, 2)
• pujada (1, 2)
• prima (3)

Traduccions

alemand: Herbst (de) masculin (3) anglés: autumn (en), fall (en) (3) catalan: tardor (ca) (3) eslovac: jeseň (sk) (3) eslovèn: jesen (sl) (3) espanhòl: otoño (es) masculin (3)

francés: automne (fr) masculin (3) italian: autunno (it) masculin (3) lituanian: ruduo (lt) masculin (3) ongrés: ösz (hu) (3) polonés: jesień (pl) (3) portugués: outono (pt) masculin (3)

Forma de vèrb

Declinason
Dialècte : lengadocian
	Singular	Plural
Masculin	davalat	davalats
	[daβaˈlat]	[daβaˈlats]
Femenin	davalada	davaladas
	[daβaˈlaðo]	[daβaˈlaðos]

davalada

1. Participi passat femenin singular de davalar.