desarmar

Occitan

Etimologia

A partir d'armar amb lo prefix privatiu des-.

Prononciacion

[dezar'ma]

França (Bearn) : escotar « desarmar »

Sillabas

de | sar | mar (3)

Vèrb

desarmar

1. Levar, se desfar de las armas.

Derivats

• desarmament

Antonims

• armar

Reviradas

afrikaans: alemand: amara: anglés: to disarm (en) arabi: basc: bielorús: breton: bulgar: catalan: desarmar (ca) cheròqui: chinés: chèc: danés: espanhòl: desarmar (es) esperanto: estonian: finlandés: francés: désarmer (fr) galèc: {{trad|gl|} alemand: grèc: ebrèu: ongrés: indonesian:

gaelic irlandés: italian: disarmare (it) japonés: corean: leton: lituanian: marat: nepalés: norvegian: polonés: portugués: desarmar (pt) rus: eslovac: eslovèn: esperanto: sicilian: disarmari (scn) swahili: suedés: tai: turc: ucraïnian: ordo: valon: galés: