docil
Occitan
Etimologia
Del latin docilis « disausar a se cultivar, qu'apren aisidament, docil ».
Prononciacion
/duˈsil/ França (Bearn) : escotar « docil »
Sillabas
do|cil
Adjectiu
Declinason | ||
---|---|---|
Dialècte : lengadocian | ||
Singular | Plural | |
Masculin | docil | docils |
[duˈsil] | [duˈsils] | |
Femenin | docila | docilas |
[duˈsilo̞] | [duˈsilo̞s] |
docil
Variantas dialectalas
Derivats
Sinonims
Traduccions
|