ensenha
Occitan
Etimologia
- De ensenhar
Prononciacion
/enˈseɲo̞/ França (Bearn) : escotar « ensenha »
Sillabas
en|se|nha
Nom comun 1
Declinason | |
---|---|
Singular | Plural |
ensenha | ensenhas |
[enˈseɲo̞] | [enˈseɲo̞s] |
ensenha femenin
- Inscripcion plan visibla sus un establiment, una comèrci, un artesan, etc, per senhalar son activitat al public
- (militar) Bandièra o signe de raliament
- (provençau) Marca distinctiva d’un grade, d’una dignitat, (insigne).
Traduccions
|
Nom comun 2
Declinason | |
---|---|
Singular | Plural |
ensenha | ensenhas |
[inˈsinne] | [enˈseɲo̞] |
ensenha masculin o femenin
- (Militar, istoric) Persona que la carga èra de porter la bandièra, l'esnsenha.
- (Militar, marina) Oficial o oficiala de fregata après lo capitani.
Forma de vèrb
ensenha
- Tresena persona del singular al present de ensenhar.