Occitan

Etimologia

(nom 1) Via lo latin heros, del grèc ancian ἥρως, hếrôs.
(nom 2) De l'alemand Heroin, compausat del grèc ancian ἥρως hếrôs « eròi » e del sufixe quimic -in.

Prononciacion

/e.ɾu'i.nɔ/

e | ro | ï | na (4)

Declinason
Dialècte : lengadocian
Singular Plural
eroïna eroïnas
[e.ɾu'i.nɔ] [e.ɾu'i.nɔs]

 Nom comun 1

eroïna femenin (l'òme es un eròi)

  1. Femna que se destria per una valor extraordinària o dins de capitadas màger de guèrra, que capita d'accions perilhosas.
  2. Tota femna que se destria per la fòrça del caractèr, la grandor d’alma, una vertut nauta.
  3. (Literatura) Personatge femne principal d’un poèma, d’un roman, d’una pèça de teatre.
  4. (Figurat) Femna qu'es l’objècte de l'admiracion d’una autra persona.

Traduccions

 Nom comun 2

  1. Dròga dura derivada de la morfina.

Traduccions