Occitan

Etimologia

participi passat substantivat e adjectivat de escriure eissit del latin scriptus

Prononciacion

/esk'ɾit͡ʃ/

Sillabas

es|crich

 Adjectiu

Declinason
Singular Plural
Masculin escrich escriches
[esk'ɾit͡ʃ] [esk'ɾit͡ʃes]
Femenin escricha escrichas
[esk'ɾit͡ʃo̞] [esk'ɾit͡ʃo̞s]

escrich

  1. Recobèrt de signes grafics, subretot sus de papièr, de pergamin, etc., sus que s'escrich
    • Papièr escrich dels dos costats.
  2. Inscrich, marcat, registrat mejans l’escritura.
    • Una autorizacion escricha.
  3. Marcat.
    • Aquel òme pòrta lo malaur escrich sus sa cara.
  4. Mot exprimissent lo fatalisme.
    • Ai mancat ! Èra escrich.

Variantas dialectalas

  1. escrit

Traduccions

 Nom comun

Declinason
Singular Plural
escrich escriches
[esk'ɾit͡ʃ] [esk'ɾit͡ʃes]

escrich femenin

  1. Çò qu'es escrich sus de papièr, sus de pergamin.
    • Sortir un escrich de sa pòche.
  2. (drech) Acte, memòri portant promessa, convencion.
    • Signar un escrich.
  3. Obratge de la ment redigit.
    • Un escrich politic.
  4. (educacion) Partida d'un examèn o d'un concors que se debana menans d'espròvas escrichas.

Variantas dialectalas

  1. escrit

Traduccions

 Forma de vèrb

escrich

  1. Participi passat masculin singular de escriure

Variantas dialectalas

  1. escrit