espectator
Occitan
Etimologia
- Del latin spectator « observator ».
Prononciacion
/espet'tatu/ , provençau /especˈtatu/
Nom comun
Declinason | |
---|---|
Singular | Plural |
espectator | espectators |
[espet'tatu] | [espet'tatus] |
espectator masculin, (equivalents femenin: espectatora / espectatritz)
- Aquel qu'es testimòni ocular d’un eveniment, d’una accion, de quicòm mai.
- (particular) Aquel qu'assistís a un espectacle, a una representacion teatrala, a un eveniment esportiu, a un exercici, a una granda ceremonia o festivitats publicas.
- (figurat) Persona passiva fácia a un eveniment ; persona qu'agiguèt pas mas ne recamp los beneficis.