espectatritz
Occitan
Etimologia
- Del latin spectator « observator ».
Prononciacion
/espet'tatrit͡s/, provençau /espek'tatʀit͡s/
Nom comun
| Declinason | |
|---|---|
| Singular | Plural |
| espectatritz | espectatrises |
| [espet'tatrit͡s] | [espet'tatrizes] |
espectatritz (lengadocian), (provençau); femenin, (equivalent masculin: espectator)
- Aquela qu'es testimònia oculara d’un eveniment, d’una accion, de quicòm mai.
- (particular) Aquela qu'assistís a un espectacle, a una representacion teatrala, a un eveniment esportiu, a un exercici, a una granda ceremonia o festivitats publicas.
- (figurat) Persona passiva fácia a un eveniment ; persona qu'agiguèt pas mas ne recamp los beneficis.
Variantas dialectalas
- espectatora (gascon, provençau)