explicit

Occitan

Etimologia

Del latin explicitus « explicat » participi passat de explicare (« desplegar », « desbanar » «desvolopar »,).

Prononciacion

/espliˈsit/, /espliˈsit/

Sillabas

ex|pli|cit

Adjectiu

Declinason
Dialècte : lengadocian
	Singular	Plural
Masculin	explicit	explicits
	[espliˈsit]	[espliˈsits]
Femenin	explicita	explicitas
	[espliˈsito̞]	[espliˈsito̞s]

explicit

1. Qu'es exprimit, redigit o enonciat per quicòm o qualqu'un d'un biais dirècte, clar e precís sus lo qual i a pas d'engana.

Variantas dialectalas

• explicite

Derivats

• explicitament

Sinonims

• clar
• exprès
• precís

Antonims

• equivòc
• implicit
• tacit

Parents

• explicitar

Traduccions

alemand: ausdrücklich (de), eindeutig (de), explizit(e) (de) (literari) anglés: explicit (en) basc: catalan: explícit (ca)

espanhòl: explícito (es) francés: explicite (fr) italian: esplicito (it) portugués: explícito (pt)

Anglés

Etimologia

(adj.) Pel francés explicite del latin explicitus « explicat » participi passat de explicare (« desplegar », « desbanar » «desvolopar »,).

(nom) De la formula en latin explicit liber

Prononciacion

/ɪkˈsplɪsɪt/, /ɪkˈsplɪsɪt/

Sillabas

ex|pli|cit

Adjectiu

explicit

1. explicit ^(oc)
2. (eufemisme, industria del divertiment) Qualifica un contengut ofensant

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
explicit	explicits
[explicits]	[ɪkˈsplɪsɪt]

explicit

1. Los darrièrs mots d'una òbra escricha.

Francés

Etimologia

De la formula en latin explicit liber

Prononciacion

/ɛksplisit/, /ɛksplisit/

Sillabas

ex|pli|cit

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
explicit	explicits
[explicits]	[ɪkˈsplɪsɪt]

explicit

1. (Paleografia) Indicacion qu’un tèxte es acabat, podent mencionat l’autor e la data.
2. Los darrièrs mots d'una òbra escricha.