explicite

Occitan

Etimologia

Del latin explicitus « explicat » participi passat de explicare (« desplegar », « desbanar » «desvolopar »,).

Prononciacion

/espliˈsite/, /espliˈsite/

Sillabas

ex|pli|ci|te

Adjectiu

Declinason
Dialècte : lengadocian
	Singular	Plural
Masculin	explicite	explicites
	[espliˈsite]	[espliˈsites]
Femenin	explicita	explicitas
	[espliˈsito̞]	[espliˈsito̞s]

explicite

1. Qu'es exprimit, redigit o enonciat per quicòm o qualqu'un de biais dirècte, d’un biais clare e precís sus lo qual i a pas d'engana.

Variantas dialectalas

• explicit

Derivats

• explicitament

Sinonims

• clar
• exprès
• precís

Antonims

• equivòc
• implicit
• tacite

Parents

• explicitar

Traduccions

alemand: ausdrücklich (de), eindeutig (de), explizit(e) (de) (literari) anglés: explicit (en) basc: catalan: explícit (ca)

espanhòl: explícito (es) francés: explicite (fr) italian: esplicito (it) portugués: explícito (pt)

Forma de vèrb

explicite

1. Primièra persona del singular del present del subjonctiu de explicitar
2. Tresena persona del singular del present del subjonctiu de explicitar

Francés

Etimologia

Del latin explicitus « explicat » participi passat de explicare (« desplegar », « desbanar » «desvolopar »,).

Prononciacion

/ɛksplisit/, /ɛksplisit/

Sillabas

ex|pli|ci|te

Adjectiu

explicite masculin e femenin, (plural: explicites)

1. explicite ^(oc)

Forma de vèrb

explicites

1. Primièra persona del singular del present de l'indicatiu de expliciter
2. Tresena persona del singular del present de l'indicatiu de expliciter
3. Primièra persona del singular del present del subjonctiu de expliciter
4. Tresena persona del singular del present del subjonctiu de expliciter
5. Segonda persona del singular de l'imperatiu afirmatiu de expliciter