clar
Occitan
Etimologia
Del latin clārus.
Prononciacion
/klaɾ/ , provençau /klaʀ/
França (Bearn) : escotar « clar »
Sillabas
clar
Adjectiu
Declinason | ||
---|---|---|
Dialècte : lengadocian | ||
Singular | Plural | |
Masculin | clar | clars |
[ˈklaɾ] | [ˈklaɾs] | |
Femenin | clara | claras |
[ˈklaɾo̞] | [ˈklaɾo̞s] |
Declinason | ||
---|---|---|
Dialècte : provençau | ||
Singular | Plural | |
Masculin | clar | clars |
[ˈklaʀ] | ||
Femenin | clara | claras |
[ˈklaʀə] |
clar
- Que recep o que rebat una lutz, una claror.
- Transparent, non treble, pur.
- Pauc escur.
- Pauc consistent, pauc espés.
- La partida mai bèla, la mai segura, la mai incontestabla.
- Net, agut, en parlant de la votz e dels sons.
- (Figurat) Intelligible, aisit de comprene, simple.
- (Figurat) Evident, manifèst.
Traduccions
Sinonims
Nom comun
Declinason | |
---|---|
Dialècte : lengadocian | |
Singular | Plural |
clar | clars |
[ˈklaɾ] | [ˈklaɾs] |
Declinason | |
---|---|
Dialècte : provençau | |
Singular | Plural |
clar | clars |
[ˈklaʀ] |
clar masculin
Sinonims
Traduccions
Advèrbi
clar
Sinonims
Catalan
Etimologia
Del latin clārus.
Prononciacion
/kɫa/ (oriental), /kɫa/ (nòrd-occidental), /kɫaɾ/ (valencian)
Adjectiu
Declinason | ||
---|---|---|
Singular | Plural | |
Masculin | clar | clars |
[kɫa(ɾ)] | [kɫa(ɾ)s] | |
Femenin | clara | clares |
[ˈkɫaɾə] | [ˈkɫaɾəs] |
clar
Nom comun
Declinason | |
---|---|
Singular | Plural |
clar | clars |
[kɫa(ɾ)] | [kɫa(ɾ)s] |
clar masculin
Advèrbi
clar