clarum

Occitan

Etimologia

De clar amb lo sufix «-um»

Prononciacion

lengadocian /klaˈɾyn/, /klaˈɾyn/

provençau /klaˈʀỹⁿ/, /klaˈʀỹⁿ/

Sillabas

cla|rum

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
clarum	clarums
[klaˈɾyn]	[klaˈɾyns]

clarum (lengadocian), (provençau); masculin

1. Çò esclairat.
2. Airal seren e clar que paréis al cèl alara qu'èra atrumat.
   1. (per extension) Lo luòc esclairat d'aquel biais.

Sinonims

Çò escalairat clartat luminositat lutz Çò escalairat un pauc claror luscre lusor treslús

Luòc clar, eclairat claranda clarièra esclairida esclairòl

Traduccions

Airal seren e clar, luòc eclairat
alemand: wechselnd bewölkt (de) anglés: clearing (en) basc: catalan: clariana (ca)	espanhòl: claro (es) francés: éclaircie (fr) italian: schiarita (it) portugués: esclarecida (pt)