extèrna
Occitan
Etimologia
Manlèu sabent del latin externus.
Prononciacion
/et͡s'tɛɾno̞/
Sillabas
ex|tèr|na França (Bearn) : escotar « extèrna »
Nom comun
| Declinason | |
|---|---|
| Singular | Plural |
| extèrna | extèrnas |
| [et͡s'tɛɾno̞] | [et͡s'tɛɾno̞s] |
extèrna (masculinizacion: extèrne / extèrn)
- (educacion) Dins los establiments escolars, l'escolana que ven assistir a las leiçons e qu'es pas en pension o en semipension, dins l'establiment.
- (medecina) A l'espital, l'estudianta en medecina que, après lo concors de l’Internat, encargada d’un servici dins un espital, sens i èsser lotjat.
Forma d'adjectiu
extèrna