Occitan

Etimologia

De l’anglés fluorescent, format sus l'espècia minerala fluòr o fluorina prepausar per George Gabriel Stokes en 1853.

Prononciacion

/flɥureˈsen/, provençau /flɥuʀeˈsẽⁿ/

Sillabas

flu|o|res|cent

 Adjectiu

 
De minerals fluorescents.
Declinason
Dialècte : lengadocian
Singular Plural
Masculin fluorescent fluorescents
[flɥureˈsen] [flɥureˈsen]
Femenin fluorescenta fluorescentas
[flɥureˈsento̞] [flɥureˈsento̞s]

fluorescent

  1. (fisica) Que, sota l’accion d’una lutz exteriora, ven luminós e presenta una autra coloracion qu'aquela de la font de lutz, en parlant d'unes còrses.

Derivats

Traduccions


Anglés

Prononciacion

Reialme Unit (Grand Bretanha) : escotar « fluorescent »

Reialme Unit (Southern England) : escotar « fluorescent »

Etimologia

Format sus l'espècia minerala fluorine prepausat per George Gabriel Stokes en 1853.

Prononciacion

General /ˌflʊəˈɹɛsənt/, EUA /flɔˈɹɛsɨnt/

Sillabas

flu|o|res|cent

 Adjectiu

fluorescent

  1. fluorescent (oc)

 Nom comun

Declinason
Singular Plural
fluorescent fluorescents

fluorescent

  1. Lutz fluorescenta

Catalan

Etimologia

Format sus l'espècia minerala fluorine prepausat per George Gabriel Stokes en 1853.

Prononciacion

General [?]

Sillabas

flu|o|res|cent

 Adjectiu

fluorescent masculin o femenin, Plural: fluorescents

  1. fluorescent (oc)

Francés

Etimologia

Format sus l'espècia minerala fluorine prepausat per George Gabriel Stokes en 1853.

Prononciacion

General /flyɔʁesɑ̃/

Sillabas

flu|o|res|cent

 Adjectiu

Declinason
Singular Plural
Masculin fluorescent fluorescents
[flyɔʁesɑ̃] [flyɔʁesɑ̃]
Femenin fluorescente fluorescentes
[flyɔʁesɑ̃t] [flyɔʁesɑ̃t]

fluorescent

  1. fluorescent (oc)