gèr
 Veire tanben : ger
|
Occitan
Etimologia
Deu latin Januarius mensis, ei a dire mes de Janus, dieu deras pòrtas e deths passadisses.
Prononciacion
[ʒɛ] / [jɛ]
Sillabas
gèr (1)
Nom comun
gèr masculin (gascon)
Arreproèrs:
Tronada de gèr, torrada d'abriu.
Quan gèr ei boièr, n'ei pas ni març ni heurèr.
En gèr amassa eras socas, que las cremaràs en heurèr.
Se gèr ei un lauraire, heurèr n'ei pas eth son hrair.
Se gèr hè eth pecat, març que serà acusat.
Se trona au mes de gèr, que i aurà blat a plen cistèth.
Quand en gèr e trona, prepara solèr e cava.
Gibre d'abans Nadau, cent escuts nos vau; Gibre de gèr non vau pas un dinèr.
Vau mei un raubaire au solèr, qu'un bèth jorn en genèr.
Variantas dialectaus
- genèr (gascon)
Traduccions
|