mes

Veire tanben : més, mês, měś, mêş

Occitan

Etimologia

(nom comun) : del latin mensis

(conjoncion de coordinacion) Del latin magis, « mei », « meilèu »

Prononciacion

[mes], /mes/

França (Bearn) : escotar « mes »

Sillabas

mes (1)

Nom comun

Declinason
Dialècte : lengadocian
Singular	Plural
mes	meses
[mes]	[ˈmezes]

mes masculin

1. Unitat de temps de quatre setmanas. Los 12 meses de l'an son: genièr, febrièr, març, abril, mai, junh, julhet, agost, setembre, octobre, novembre, decembre.

Derivats

• mesada
• mesadièr

Mots aparentats

• mensual

Reviradas

alemand: Monat (de) masculin anglés: month (en) breton: miz (br) bulgar: месец (bg) catalan: mes (ca) masculin chèc: měsíc (cs) danés: måned (da) espanhòl: mes (es) masculin esperanto: monato (eo) estonian: kuu (et) finlandés: kuukausi (fi)

francés: mois (fr) masculin islandés: mánuður (is) neerlandés: maand (nl) norvegian: måned (no) ongrés: hónap (hu) polonés: miesiąc (pl) portugués: mês (pt) masculin romanés: lună (ro) rus: месяц (ru) suedés: månad (sv) ucraïnian: місяць (uk)

Conjoncion

mes (gascon)

1. Conjoncion de coordinacion que religa dos mots o dass frasas per introdusir una restriccion, una oposicion o una explicacion.

Reviradas

anglés : but (en) espanhòl : pero (es) francés : mais (fr)

italian : ma (it) portugués : mas (pt)

Catalan

Etimologia

Del latin mensis.

Prononciacion

[mes], /mes/

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
mes	mesos
[mes]	[ˈmezus]

mes masculin

1. Mes.

Mots aparentats

• mensual

Espanhòl

Etimologia

Del latin mensis.

Prononciacion

[mes], /mes/

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
mes	meses
[mes]	[ˈmeses]

mes masculin

1. Mes.

Mots aparentats

• mensual

Neerlandés

Etimologia

→ Etimologia de completar. (Ajustar)

Prononciacion

[mɛs], /mɛs/

Païses Basses (Wijchen) : escotar « mes »

Nom comun

mes neutre

1. Cotèl.

Derivats

• messentrekker
• hakmes
• kapmes