genièr
Occitan
Etimologia
Del latin Januarius mensis, es a dire mes de Janus, dieu de las pòrtas e dels passadisses.
Prononciacion
/d͡ʒeˈnjɛ/
França (Bearn) - Lengadocian : escotar « genièr »
Sillabas
ge | nièr (2)
Nom comun
genièr masculin
Locucions
- Tronada de genièr, gelada d'abrial.
- Quand genièr es boièr, n'es pas ni març ni febrièr.
- En genièr amassa las socas, las cremaràs en febrièr.
- Se genièr es un lauraire, febrièr es pas son fraire.
- Se genièr fa lo pecat, març serà acusat.
- Se trona al mes de genièr, i aurà de blat a plens sestièrs.
- Quand en genièr trona, prepara granièrs e cava.
- Gibre d'abans Nadau, cènt escuts nos vau;
- Gibre de genièr, vau pas un denièr.
- Val mai un raubaire al granièr, qu'un bèl jorn en genièr.
Variantas dialectalas
- janvèir (auvernhat)
- genèr (gascon)
- genier (provençau), (vivaroaupenc)
- genoier (provençau), (vivaroaupenc)
- gèr (gascon)
Traduccions
|