iliac

Occitan

Etimologia

Du latin iliacus de ilia (« flanc, costat, entralhas »).

Prononciacion

/iˈljak/, /iˈljak/

Adjectiu

Declinason
	Singular	Plural
Masculin	iliac	iliacs
	[iˈljak]	[iˈljaks]
Femenin	iliaca	iliacas
	[iˈljako̞]	[iˈljako̞s]

iliac

1. (anatomia) Qu'a un rapòrt amb las ancas.
   • Òs iliac, òs coxal, maluc
   • Fòssas e crestas iliacas, las fòssas, la crèsta dels òsses iliacs.
   • Muscle iliac, Muscle que servís a far mòure l’òs de la cuèissa sul maluc.
   • Artèrias iliacas, artèrias que son formadas per la forca de l’aòrta davalanta.
   • Venas iliacas, que tornan lo sang dels membres inferiors e que per lor union forman la vena cava inferiora.
2. (medicina) Qu'a un rapòrt amb l’ilèu (l'oclusion intestinala).
3. (istòria) Que se rapòrta a Ilion tanben nomenada Tròia.

Traduccions

alemand: iliac (de) anglés: iliac (en) basc: catalan: ilíac (ca)

espanhòl: iliaco (es) francés: iliaque (fr) italian: spirale (it) portugués: ilíaco (pt)

Anglés

Etimologia

Du latin iliacus de ilia (« flanc, costat, entralhas »).

Prononciacion

[?]

Adjectiu

iliac

1. iliac ^(oc)