indicar
Occitan
Etimologia
Del latin indicare.
Prononciacion
/indiˈka/
França (Bearn) : escotar « indicar »
Sillabas
in | di | car
Vèrb
indicar
Mots aparentats
Traduccions
Conjugason
Lengadocian
Infinitiu | indicar | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
Gerondiu | indicant | |||||
Participi passat | ||||||
singular | plural | |||||
masculin | indicat | indicats | ||||
femenin | indicada | indicadas | ||||
Mòde indicatiu | ||||||
nombre | singular | plural | ||||
persona | primièra | segonda | tresena | primièra | segonda | tresena |
ieu | tu | el ela |
nosautres nosautras |
vosautres vosautras |
eles elas | |
Present | indiqui indique[N 1] |
indicas | indica | indicam | indicatz | indican |
Imperfach | indicavi | indicavas | indicava | indicàvem | indicàvetz | indicavan |
Preterit | indiquèri | indiquères | indiquèt | indiquèrem | indiquèretz | indiquèron |
Futur | indicarai | indicaràs | indicarà | indicarem | indicaretz | indicaràn |
Condicional | indicariái | indicariás | indicariá | indicariam | indicariatz | indicarián |
Mòde subjonctiu | ||||||
nombre | singular | plural | ||||
persona | primièra | segonda | tresena | primièra | segonda | tresena |
ieu | tu | el ela |
nosautres nosautras |
vosautres vosautras |
eles elas | |
Present | indique | indiques | indique | indiquem | indiquetz | indiquen |
Imperfach | indiquèssi | indiquèsses | indiquès indiquèsse |
indiquèssem | indiquèssetz | indiquèsson |
Mòde imperatiu | ||||||
nombre | singular | plural | ||||
persona | primièra | segonda | tresena | primièra | segonda | tresena |
ieu | tu | el ela |
nosautres nosautras |
vosautres vosautras |
eles elas | |
Afirmatiu | — | indica ! | — | indiquem ! | indicatz ! | — |
Negatiu | — | indiques pas ! | — | indiquem pas ! | indiquetz pas ! | — |
Nòtas | ||||||
|
Catalan
Etimologia
Del latin indicare.
Prononciacion
/indiˈka/ (oriental), /indiˈkaɾ/ (valencian)
Espanha (Barcelona) : escotar « indicar »
Vèrb
indicar
Mots aparentats
Espanhòl
Etimologia
Del latin indicare.
Prononciacion
/indiˈkaɾ/
Vèrb
indicar