jovial
Occitan
Etimologia
- Del latin Jovialis (« de Jupitèr »). Es a dire nascut sota lo signe de Jupitèr, signe de bonaür e de gaudor, qu'anoncia lo benastre.
Prononciacion
- /d͡ʒuˈβjal/
Sillabas
jo|vial
Adjectiu
Declinason | ||
---|---|---|
Dialècte : lengadocian | ||
Singular | Plural | |
Masculin | jovial | jovials |
[d͡ʒuˈβjal] | [d͡ʒuˈβjals] | |
Femenin | joviala | jovialas |
[d͡ʒuˈβjalo̞] | [d͡ʒuˈβjalo̞s] |
jovial
- Qu'es d’una gaujor comunicativa.
- Qu'es d'umor joiosa, galejaira.
Variantas dialectalas
- joviau (provençau, gascon)
Sinonims
Traduccions
Alemand
Etimologia
- Del latin Jovialis (« de Jupitèr »). Es a dire nascut sota lo signe de Jupitèr, signe de bonaür e de gaudor, qu'anoncia lo benastre.
Prononciacion
- /joˈviaːl/
Sillabas
jo|vi|al
Adjectiu
jovial
Anglés
Etimologia
- Del latin Jovialis (« de Jupitèr »). Es a dire nascut sota lo signe de Jupitèr, signe de bonaür e de gaudor, qu'anoncia lo benastre.
Prononciacion
- RU /ˈd͡ʒəʊvɪəl/
- EUA /ˈd͡ʒoʊvɪəl/
Sillabas
jo|vi|al
Adjectiu
jovial
Catalan
Etimologia
- Del latin Jovialis (« de Jupitèr »). Es a dire nascut sota lo signe de Jupitèr, signe de bonaür e de gaudor, qu'anoncia lo benastre.
Prononciacion
- Balearic /ʒoviˈal/
- Central /ʒubiˈal/
- Valencian /d͡ʒoviˈal/
Sillabas
jo|vi|al
Adjectiu
jovial masculin o femenin, (plurals: jovials)
Espanhòl
Etimologia
- Del latin Jovialis (« de Jupitèr »). Es a dire nascut sota lo signe de Jupitèr, signe de bonaür e de gaudor, qu'anoncia lo benastre.
Prononciacion
- /xoˈβ̞jal/
Sillabas
jo|vi|al
Adjectiu
jovial masculin o femenin, (plurals: joviales)
Portugués
Etimologia
- Del latin Jovialis (« de Jupitèr »). Es a dire nascut sota lo signe de Jupitèr, signe de bonaür e de gaudor, qu'anoncia lo benastre.
Prononciacion
- Portugal /ʒuˈvjaɫ/
- Brasil /ʒoˈvjaw/
Sillabas
jo|vi|al
Adjectiu
jovial masculin o femenin, (plurals: joviais)